به سه زبان مسلط است اما برای حرف زدن دربارۀ کتابی که نوشته به پاسخ‌های آماده احتیاج دارد.
توی ذوقم می‌خورد؟
اولش بله ولی بعدش فکر می‌کنم: نویسنده‌ها محبور نیستند آدم‌های خوش‌صحبتی باشند؛ تیزهوشی، البته به جز زمانی که می‌نویسند.

کتاب «فقط روزهایی که می‌نویسم» از آرتور کریستال

این جمله باعث شد دوباره آن را بخوانم و حتی از روی آن هم بنویسم.

«تیزهوشی، جزو وظایف‌شان نیست البته به جز زمانی که می‌نویسند.»

آرتور کریستال

نوشتن برای انتشار

در قسمتی دیگر از همین مقاله از «دیوید فاستر والاس»، نویسنده و استاد دانشگاه، نقل می‌کند:

«نوشتن برای انتشار، چیز غریبی است، چون تکه‌ای از تو یک بچه‌مثبتِ کتاب‌خوان است و تکه‌ای دیگر، ضایع‌ترین هنرپیشۀ تاریخ. یک تکه می‌خواهد توی کتابخانه بماند و تکۀ دیگر از ته دل دوست دارد مشهور و محبوب باشد.»

11 پاسخ

    1. جملات در عین کوتاه بودن اونقدر عمیقن که هربار می‌خونی، می‌تونی برداشت تازه‌ای ازشون داشته باشی.
      چه قدر این کتابو دوست دارم.
      کلن نشر اطراف تو زمینه‌ی جستارها عالی عمل می‌کنه.

    1. بله باهاتون موافقم
      خودم هم موافق پست‌هایی که نقشی از نویسنده وبلاگ درش نباشه، نیستم.
      ممنون از وقتی که می‌ذارید، از دیدن نظرتون خوشحال شدم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *